Kolejne sposoby na naukę słówek

Pisałam już o fiszkach i wykorzystaniu mnemotechnik w nauce słówek. W tym tekście poznacie kilka innych metod na efektywną naukę słówek w języku obcym.

Patti Haskins, flickr.com

 

Naukę słówek można urozmaicić sobie na wiele sposobów. Każdy sposób jest dobry, ważne, żeby przynosił efekty. Oto kilka niezwiązanych ze sobą technik, które wydają mi się ciekawe.

1. Samoprzylepna pomoc – z tym sposobem spotkałam się już dawno temu, gdy jeszcze uczyłam się hiszpańskiego. Polecany zwłaszcza, gdy uczymy się słownictwa związanego z wyposażeniem domu – naklejamy wtedy samoprzylepne karteczki na meble. Patrzymy w lustro – widzimy karteczkę z napisem el espejo, siadamy przy stoliku – widzimy la mesa. Jeśli jednak komuś pasuje taka metoda, jej użycie nie musi ograniczać się do słownictwa, którego znaczenie znajdziemy w naszym otoczeniu. Co prawda tracimy wtedy połączenie wzrok-znaczenie obiektu, ale korzystamy z częstego spoglądania na dane słownictwo, jego czytania i przypominania go sobie. Karteczki najlepiej poprzyklejać w miejscach, na które często patrzymy, np. na lustro w łazience – przynajmniej dwa razy dziennie przy myciu zębów powtórzymy słówka. 

2. Krzyżówki – kreatywny sposób na pracę ze słownictwem. Tworzymy krzyżówkę ze słownictwa, którego się uczymy albo z którym mamy problem. Postać krzyżówki nie ma znaczenia, może być z hasłem lub bez – jak wolimy. Trochę myślenia, przy tym miła zabawa i – przede wszystkim – ułatwienie zapamiętywania.

3. Luki w piosenkach – metoda bardzo często wykorzystywana w szkołach. Nie wiem, jak Wy, ale ja zawsze uwielbiałam takie lekcje. Łączymy ćwiczenie słuchania i naukę słownictwa. Słuchamy piosenki, mając przed sobą jej tekst z lukami. Próbujemy wyłapać słówka, te które znamy zapisujemy bez problemu, pozostałe – tak jak słyszymy, a w przypadku języków niefonetycznych – tak jak podpowiada nam intuicja. Później konfrontujemy to z oryginalnym tekstem. Sprawdzamy, czy dobrze usłyszeliśmy i czy dobrze zapisaliśmy słówko, jeśli źle, to jeszcze lepiej, bo zgodnie z zasadą, że uczymy się na swoich błędach, łatwiej zapamiętamy poprawną pisownię. Oczywiście sprawdzamy znaczenie słówek w słowniku. Jeśli chodzi o najpopularniejsze języki, teksty z lukami znajdziemy na tej stronie. W przypadku innych języków, musimy sobie niestety radzić sami, wyszukując teksty w internecie i usuwając niektóre słowa. 

4. Drzewko słów – metoda zaczerpnięta z „Jak szybko opanować język obcy” Anny Szyszkowskiej-Butryn, wykorzystująca potęgę skojarzeń. W oryginalnej wersji polega na tworzeniu piramidy skojarzeń z 10 słówek, których się uczymy. Cztery słowa zapisujemy na dole, potem za pomocą skojarzeń dodajemy dalsze słówka. Oczywiście wszystko zależy od naszej inwencji, możemy tworzyć większe piramidy albo jakieś inne kształty. Przykład z książki A. Szyszkowskiej-Butryn wygląda następująco:

5. Zmiana kinestetyki – tę ciekawą metodę znalazłam w zasobach internetu, niestety autor nie został podany. Od razu mnie zachęciła i wypróbowałam ją na bułgarskiej tarczycy, której nie mogłam zapamiętać. Wprawdzie mimowolnie dodałam skojarzenie z Josipem Broz-Titą, bo tarczyca po bułg. to щитовидна жлеза (czyt. sztitovidna żleza), ale zapamiętałam po jednym takim ćwiczeniu. Myślę, że przy relaksie, ciszy i wsparciu innych technik, ta metoda może dawać świetne efekty.

„Wypowiadasz nowe słowo w obcym języku, a *równocześnie* w myślach jego odpowiednik po polsku. Powtórz kilka razy w ten sam sposób. Teraz znacznie zwolnij tempo, w jakim wypowiadasz oba słowa. W ten sposób znów powtórz to słowo kilka razy. Teraz powtórz obce słowo w myślach – zauważ zmianę kinestetyki! Na koniec zamieniasz oba słowa miejscami: teraz wypowiadasz polskie słowo głośno, a obce w myślach”.

Każda praca ze słówkami, która nie ogranicza się do zapisania ich w zeszycie lub podkreślenia w tekście, jest już kreatywnym podejściem, które jest efektywniejsze – ma więc sens. Nie ma znaczenia, czy zrobimy ze słówek fiszki, ułożymy z nich krzyżówkę, pogrupujemy je w jakiś sposób, napiszemy na ich podstawie historyjkę, czy popracujemy z nimi na poziomie wyobraźni – ważne, żeby to robić, obserwować efekty, skuteczność, próbować i wybrać dla siebie najlepsze metody.