1000 słów – cudowna metoda?

Czy metoda 1000 słów jest dobrą metodą na naukę języka?

Jak wynika z badań, nauczenie się 1000 najczęściej używanych słów pozwala zrozumieć dany język w ok. 80%! Mało? Na innej stronie przeczytamy, że znając 1000 najpopularniejszych słów zrozumiemy 99% docierających do nas komunikatów, gdyż słów, których się nie nauczyliśmy, nasz mózg nauczy się sam na podstawie kontekstów. Obiecujące. Tylko ile to ma wspólnego z rzeczywistością?

Czytając takie zapewnienia, aż chce się w nie wierzyć. Wystarczy się trochę pomęczyć i będziemy znali bazę języka, która pozwoli nam na zrozumienie większości tekstu i będzie podstawą do dalszej nauki. Świetne! Przecież to logiczne – tych słów najczęściej się używa, więc my, znając je, będziemy mogli się bez problemu komunikować. A czy właśnie komunikacja nie jest naszym podstawowym celem? Czy zatem nie pozostało nam nic innego niż poszukanie list i uczenie się słówek? Nie. A dlaczego nie?

1. Co z gramatyką? Oczywiście jest to kwestia dyskusyjna, są bowiem osoby, które uważają, że gramatyka nie jest potrzebna do szczęścia. Wierzę w taką możliwość (choć ja sobie tego nie wyobrażam), jednak na pewno nie w początkowej fazie nauki. Ktoś może powiedzieć, że nie musimy znać gramatyki, aby z kontekstu domyślić się, jaki to czas, liczba, przypadek czy stosunek mówiącego do treści. Ja jednak myślę, że nawet podstawowa znajomość gramatyki daje nam ogromne oręże. Naprawdę wierzę w moc kontekstu, ale jest to zawsze ostatnia rzecz, której się chwytamy, nie znając czegoś. Po co odbierać sobie umiejętność umiejscowienia komunikatu w czasie i odniesienia go do stosunku mówiącego?

2. Co z utartymi zwrotami? Takie już piękno języka, że nie jest zawsze dosłowny i oczywisty. 1000 słów pomoże nam zrozumieć zdanie „I want to eat your sandwich”, ale już nie „He takes a firm stand”. Ktoś powie – ale nikt nie wymaga, żeby na poziomie komunikacyjnym znało się takie związki frazeologiczne. To prawda, są jednak takie zwroty, jak: „ in two years’ time” (za dwa lata), „in a manner of speaking” (w pewnym sensie, poniekąd), „It’s on me” (Ja stawiam). Nie są to wymyślne zwroty, powiedziałabym nawet, że na poziomie komunikacyjnym jak najbardziej standardowe. 

3. Zrozumieć 80% słów w zdaniu nie oznacza rozumieć zdania w 80%. To już ściśle wiąże się z dwoma pierwszymi punktami, warto jednak to osobno zaznaczyć.

4. Co innego zrozumieć tekst czytany, co innego się komunikować. Czytając możemy się zastanowić, dłużej pomyśleć, wysilić mózg do rozumienia z kontekstu. Przy bezpośrednim kontakcie jest to utrudnione. Nie dość, że dochodzi akcent i intonacja u naszego rozmówcy, więc mamy zwiększony problem ze zrozumieniem, to jeszcze z założenia komunikacja wymaga mówienia od nas. Mamy w głowie 1000 słów – świetnie. Spróbujmy jednak szybko skleić z nich zrozumiałe zdania – to wcale nie jest takie proste.

5. To świetny sposób na zabicie przyjemności z nauki języka. „Suche” wkuwanie 1000 słów bez kontekstu – nie ma nic przyjemniejszego ;) A tak na serio, propagatorzy tej metody (czyt. Ci, którzy chcą na niej zarobić) twierdzą, że nie ma przyjemniejszej i łatwiejszej metody na szybką naukę języka. Ja jednak myślę, że jest zupełnie odwrotnie – to mało kreatywne sprowadzenie nauki języka do wkuwania. Dam Ci listę, naucz się jej na blachę, będziesz się swobodnie komunikować. Tymczasem to tak nie działa. Widzimy tu też mały paradoks – na tę metodę „łapią się” najczęściej ci, którzy mają z nauką języka problem, ale z różnych powodów chcą się go nauczyć. Tymczasem właśnie ta metoda może utwierdzić ich w przekonaniu, że nauka języka jest nudna i mozolna, bo po wkuciu 1000 słów i tak nie będzie efektów.

Zdaję sobie sprawę, że w każdym z powyższych punktów można mi zarzucić przesadę. Bo przecież jest kontekst, można słówek uczyć się na różne sposoby i jednocześnie oglądać filmy, dużo czytać, starać się rozmawiać, zaktywizować się, a – jak pewnie dodaliby jeszcze zwolennicy metody – właśnie te słowa są najczęściej używane, więc po co na początku uczyć się innych. Metoda Callana także zakłada, że 1000 podstawowych słów to trzon języka. Oczywiście, odpowiadając na pytanie „Lepiej znać 1000 słów czy ich nie znać?”, powiem – lepiej znać. Czy ma sens jednak wierzyć w cudowne moce metody, która ma tyle ograniczeń? Język to złożony system, podejście do niego musi być więc wielostronne, co w mojej ocenie jest też na szczęście przyjemniejsze :) Uważam, że nie ma sensu zawracać sobie głowy takimi listami, lepiej od początku rozpocząć wszechstronną naukę, a słowa najczęściej używane na pewno znajdą się w naszych podręcznikach i materiałach – przecież są najczęściej używane :) „Suche” uczenie się 1000 słów z listy, bez żadnego kontekstu, jest zatem w mojej opinii stratą czasu.

Ale może ktoś z Was ma inne zdanie? 

A tutaj jest lista 1000 najczęściej używanych polskich słów. Ciekawa jestem, na ile ich znajomość pozwoliłaby obcokrajowcowi zrozumieć mój dzisiejszy tekst :)